Summit to Sea: Bikepacken door het wilde zuiden van Spanje

Twee weken bikepacken door woestijnlandschappen, bergpassen en ruige kustlijnen

Er zijn plekken waar je niet gewoon naartoe reist, maar waar je jezelf langzaam in verliest. Zuidelijk Spanje is zo’n plek. Een landschap van contrasten: stoffige woestijnen, geurige dennenbossen, diepe kloven, citrusboomgaarden, én de oneindige blauwe strook van de Middellandse Zee. Voeg daar nog een scheut gravelwegen aan toe en zo krijg je een zalige bestemming voor een bikepacking trip. Daarnaast zijn we uiteraard ook nog eens ontzettend fan om een reis zo duurzaam mogelijk te maken. Laat het vliegtuig aan de kant en spring op de trein of je eigen voertuig om deze mooie bestemming te bereiken. 

Onze tocht begon dus niet op de fiets, maar in Odette, onze omgebouwde campervan. Dit bikepacking avontuur in het zuiden van Spanje was dus slechts een onderdeel van een grotere reis van 2.5 maand. Vanuit België reden we met onze omgebouwde bus naar Murcia (Fortuna), waar Niels' mama woont. Hier vonden we tijd om te landen, familietijd te koesteren en onze ROSE Backroad AL gravelfietsen klaar te stomen voor het hoofdstuk waar we stiekem het meest naar uitkeken: twee weken bikepacken door het ruige zuiden van Spanje. Een 800 km lange lus door verlaten dorpen, kurkdroge valleien en imposante natuurparken. Onze benen deden het werk, ons hart volgde.

🚴‍♂️ Part 1 – Van korte klimmetjes tot ruige bergen: bikepacken van Fortuna tot Segura de la Sierra

De eerste kilometers voelen wat onwennig. Het is alweer even geleden dat we met volle bepakking en tent onderweg waren. Vanuit Fortuna, waar het landschap nog dor en open is, trekken we noordwaarts. Een pittige tegenwind dwingt ons tot een vroege halte in Cieza. Niet erg: opstarten vraagt nu eenmaal wat geduld.

Naarmate de dagen vorderen, verandert de omgeving langzaam: van stoffige open vlaktes naar smallere landwegen met schaduwplekken en wat meer groen. In Felche vinden we misschien wel de mooiste wildkampeerplek van de hele trip. Een verlaten refugio op een afgelegen weg, midden in de stilte. Enkel het ritselen van bladeren en een verre vogel herinneren ons eraan dat de wereld nog draait, we slapen heerlijk! Via deze link kan je op ons komoot profiel de coördinaten terug vinden.

Langzaam klimmen we verder richting de Sierra de Segura, onderdeel van het grootste natuurpark van Spanje: Sierras de Cazorla, Segura y Las Villas. Hier zweven gieren boven diepe kloven, duikt er af en toe een kudde berggeiten op, en stroomt koel bronwater uit de rotsen. De klimmetjes worden talrijker, de uitzichten weidser – en onze benen, verrassend sterk.

Segura de la Sierra, het dorp waar we na vier dagen fietsen uitkomen, ligt als een postkaart bovenop een bergrug. De klim ernaartoe is niet van de poes, maar het zicht onderweg maakt alles goed. In het dorp vind je kasseienstraatjes, witte huisjes, Moorse torens en... geen enkele open bar tijdens de siësta. Hier tikt de tijd trager. We blijven enkele dagen in een charmante studio en laten onze benen even rusten.

TIP: In juni en juli kan het hier druk zijn. Wij waren er begin april en genoten van een bijna verlaten, betaalbare en vooral rustige ervaring. Ga zeker langs bij Panadería Panciencia voor heerlijk vers brood en koffie.

🌲 Part 2 – Door Sierra de Cazorla: het ruige en groene hart van Andalusië (GR247)

Vanuit Segura trekken we dieper de bergen in. Sierra de Cazorla is rauw, groots en vaak adembenemend. Denk steile rotspartijen, eindeloze dennenbossen en haarspeldbochten met uitzichten die je telkens weer laten stoppen. Het is niet alleen een walhalla voor fietsers, ook de geschiedenis leeft hier: de Guadalquivir-rivier ontspringt hier en eeuwenlang werd hier gevochten tussen Moren en katholieken. 

De gravelwegen zijn pittig: veel stenen, weinig comfort. Maar de beloning is groot. We voelen ons meermaals compleet alleen op de wereld. En we beseffen: dit is misschien wel het mooiste stuk waar we ooit gefietst hebben in Europa. Overnachten doen we in refugio’s – eenvoudige hutten die je als wandelaar of fietser gratis mag gebruiken. Geen luxe, wel pure beleving.

Toch even een kanttekening: hoewel deze regio als gravelwalhalla bestempeld wordt, is dat volgens ons een overschatting. De technische paden, steile hellingen en grillige stenen maken dit geen evident terrein. Het blijft overwegend ook een wandelroute, want de GR247 loopt recht doorheen dit natuurpark. Plan je dagen kort, neem voldoende eten en water mee en, geloof ons, hoe breder je banden, hoe meer plezier je zal beleven.

Onze route leidt ons verder naar Gorafe – een woestijnlandschap dat hoog op ons verlanglijstje stond. Helaas blijken veel paden hier afgesloten wegens privéterrein, de vele regen tijdens de afgelopen dagen of recente evenementen (het gravelevent Utopia passeerde hier slechts een dag eerder). We missen het spektakel dat we verwachtten, maar vinden temidden van al dit schoons een waanzinnige campingplek. Gelukkig keren we later met Odette terug naar deze regio en ontdekken we alsnog de ruigheid van deze streek. (De foto hieronder komt van dat tweede bezoek.)

We fietsen in één ruk door richting Baza, waar we opnieuw een zalige Bed & Breakfast ( Casa de la Familia) hebben gevonden voor een eerlijke prijs. Net zoals tijdens onze wereldreis met de fiets, proberen we ook nu intensieve fietsdagen af te wisselen met voldoende rust tussendoor. 

🌵 Part 3 – Woestijnzand en zeezicht: via Cartagena terug naar Pinoso

Na het binnenland trekken we richting kust. Na de Desierto de Gorafe – een van Europa’s enige echte woestijnen – rollen we opnieuw richting de sinaasappelboomgaarden. De wind blaast ongenadig hard, stof kleeft overal en het landschap is minder ons ding dan de bergen, een vaststelling die toch elke reis opnieuw boven komt drijven. Gelukkig fietsen we op een aantal goed aangelegde Via Verdes, oude spoorlijnen die het trappen aangenamer maken. 

We volgen vergeten mijnroutes en verlaten dorpen tot we aankomen in Cartagena, een havenstad met Romeinse roots en een gezellige boulevard. Hier ruiken we voor het eerst weer de zee. De kilometers waren soms eentonig, maar de kleine gelukjes onderweg – tapas, koffie, een windvlaag in de rug – maken veel goed.

De laatste kilometers brengen ons via rustige binnenwegen terug richting Pinoso, niet ver van waar we vertrokken. Onze benen zijn moe, maar voldaan. Onze fietscomputers zijn gevuld met cijfers – maar het zijn (zoals steeds) de beelden en momenten in ons hoofd die we het liefst bijhouden: de nacht onder de sterrenhemel in Felche, de bakker in Segura de la Sierra die ons met een glimlach een lokaal proeverijtje gaf, het overwinnen van de zoveelste klim in de blakende zon... maar we genieten vooral na om dit avontuur opnieuw samen beleefd te hebben. 

En dan: Odette. Wachtend op ons in de schaduw, een koel drankje en een matras die ineens zachter aanvoelt dan ooit. Wanneer we de oprit van vrienden opfietsen (waar Odette geparkeerd werd) kijken we elkaar gelukzalig aan. Dit is namelijk de eerste keer dat we doen waar we zo hard van droomden toen we het afgelopen jaar de ziel uit ons lijf werkten tijdens de ombouw van de campervan. We komen thuis!

Praktisch & inspirerend: Plan jouw bikepacking trip in Spanje

• Startpunt: Fortuna / Murcia (met camper, trein of vliegveld in de buurt)
• Eindpunt: Pinoso
• Totaal: ±800 km en 8.800 hoogtemeters
• Type fiets: gravelbike met brede banden (min. 45 mm) of mountainbike
• Paklijst: Tijdens deze trip hebben we ons gebaseerd op onze paklijst bikepacking voor lange avonturen
• Beste periode: maart – april (zonnig, nog niet té heet en niet te druk) OF september - oktober
• Overnachten: Wildkamperen, refugio’s, campings en lokale hostals (wildkamperen mag officieel niet in Spanje, steeds op eigen risico). Spanje staat bol van de charmante, kleine b&b's waar je jezelf als een echte local kan onderdompelen. 
• Eten en drinken: Behalve in Sierra de Cazorla kom je bijna elke dag een supermarkt of restaurant tegen. Houd rekening met de dagelijkse siësta. Neem een waterfilter mee, zo kan je het gewicht op je fiets beperken door bij natuurlijke bronnen zelf water te tappen. Eet lokaal! De Spaanse keuken kan zo simpel, maar lekker zijn. Een dagelijkse tostada + café cortado vind je op sommige plekken al voor minder dan €3.50. 
• Natuurgebieden: Sierra de Cazorla, Sierra de Baza, Desierto de Gorafe, Cabo de Gata
• Eten & water: plan vooruit – dorpen kunnen klein en winkels gesloten zijn tussen 14u–17u. Behalve dat zijn er voldoende bevoorradingsmogelijkheden
• Moeilijkheidsgraad: 6/10 (door het vele klimwerk), het Sierra de Cazorla gedeelte krijgt van ons een dikke 8.5/10
• Budget: Ons dagbudget lag op €30 pp pd
• Routes: Wij planden onze route voornamelijk via onze favoriete routeplanner Komoot. Met een komoot premium account kan je trouwens heel erg makkelijk alle langeafstand fietsroutes zien, maar ook de Via Verdes. Dit heeft ons erg geholpen bij het plannen van deze bikepacking trip. Via onderstaande map kan je onze route zien, als je de link volgt vind je ook alle praktische informatie omtrent accommodatie, restaurants, waterbevoorrading etc. 

Waarom deze bikepacking trip in Zuid-Spanje iets voor jou kan zijn?

Deze trip was meer dan gewoon fietsen. Het werd een reset. Je stapt uit de routine, leeft buiten, eet simpel, voelt je lijf weer spreken. Je praat minder, maar intenser. Alles wordt trager, echter.

Of je nu met je eigen camper naar Spanje trekt, of je fiets incheckt op de trein: deze route heeft het allemaal. Ruwe bergen, stille dorpen, diepe kloven en de geur van zee in de verte. Het soort reis die je benen moe maakt, maar je hoofd leeg. Het pure van de natuur doet je steeds weer resetten op een goede manier. En wie weet... staat er aan het einde ook voor jou een plek te wachten die voelt als thuiskomen. In de vorm van een camper, een tent, of gewoon je zadel.

Ben je zelf aan het dromen van een gelijkaardig avontuur, maar weet je niet goed waar te beginnen? We helpen je met plezier op weg met persoonlijk reisadvies, afgestemd op jouw plannen, dromen en fietsbenen.